"این نقطه ای که منم" و "اگر بهار نشکفد" / دو شعر به فارسی و انگلیسی / علیرضا زرّین

این نقطه‎ای که منم

اگر روز، کج بی‎آغازَد / و آفتاب لنگ لنگان / مرا با خود بتاباند / تا مرز غروب و آستان شب، / تنها نقطه‎ای که از من خواهد ماند، / همین است، همین.

  

اگر بهار نشکفد

اگر بهار نشکفد

و قلب بماسد

با خاک، سنگ شود

اگر روز از شب، کم بیاورد

و شب

روز از یادش برود

و آسمان، به زمین بچسبد

بماند

بگندد

بازهم

هم باز

از درون این همه شگفتی

می‎شکفم

تا

با تو باشم

عشقم

ای عشق!

If spring feigned blooming

If spring feigned blooming

and heart soured

with soil

turned to stone

If the day fell

short of the night

and the night

forgot the day

and the sky glued itself

to the earth

dragging

rotting

Once again

again and again

amidst all this wonder

I will bloom

To be

with you

my love

O love