فراموشت نمی کنم / شعر / پرتو نوری علا / برای فرزاد کمانگر و همه جان‎باختگان راه آزادی

          
              فراموشت نمی‎کنم

                     مبادا نامت کم‎رنگ

                           و ظلمی که بر تو رفته، گم شود.

فراموشت نمی‎کنم

فراموشت نمی کنم

حتی اگر سنگ‎ریزه‎ای باشی

در حافظۀ کوهی 

یا ستاره‎ای کم‎سوی در ظلمات.

فراموشت نمی‎کنم

مبادا نامت کم‎رنگ

و ظلمی که بر تو رفته، گم شود.

نه! تا بهاری که با ما قسمت کردی

                 به بار بنشیند

فراموشت نمی‎کنم.

شاگردانت سرگردان،  

        در دلِ کوه پایه‎ها

به سقفِ آبیِ کلاسِ درس وُ

حصیرِ زیر پایت

گواهی می‎دهند؛

به جغرافیای ایران

که تکه تکه هايش را

با مداد رنگی‎های اهدائی‎ات

   به شکلی از غرور

  به هم پیوند داده‎اند.

تو نیز فراموشم مکن!

که مابقیِ راه

زیرِ بارشِ نقره‎ای ستارگان،

پرواز سنگریزه را

            انتظار می‎کِشد.

پرتو نوری‎علا

از مجموعه شعر "از دار تا بهار" 1389