چيستان / شعر دو زبانه / برای روز جهانی كارگر / مجید نفیسی

مورچه نيستم كه به  صف روم

يا كاربافك كه تنها تَنم.
من، آبستنِ جمعِ خويشتنم.

چیستان

برای روز جهانی کارگر

ميوه نيستم كه بگندم
يا كالا كه بپوسم.
من، محصولِ كارِ خويشتنم.

مورچه نيستم كه به  صف روم
يا كاربافك كه تنها تَنم.
من، آبستنِ جمعِ خويشتنم.

با اين همه، در محراب‎های پول
بر بتِ وارونه‎ی خويش نماز مي‎گزارم
و در بازارهای كالا به زنبيل مي‎كشم
از پاره‌های تنِ گرمِ خود.

حالا بگو كه كيستم
زنده يا مرده به چيستم؟
اين چيستاني‎ست ساده و سمج
از پايِ كرسيِ شبِ يلدا.
آيا كار، نفرينِ آفريننده‎ی من است*
يا داستانِ آفرينشم؟

مجید نفیسی

۴ ژانويه ۱۹۸۶

* تورات، سِفر پيدايش 3:17-19

A Riddle

For International Workers’ Day

I am not a piece of fruit, rotting

Or a commodity in decay.

I am the product of my own labor.

I am not an ant marching in single file

Or a spider webbing in solitude.

I am pregnant with my commonwealth.

And yet, in the temples of money

I kneel at my inverted idol

And in the markets of exchange

I carry a basket of my warm body

Cut in different shapes.

Now, can you tell me who I am

And what keeps me alive or rather dead?

This is a riddle, simple and stubborn

At a winter fireplace.

Is labor the curse of my creator*

Or the story of my creation?

Majid Naficy

January 4, 1986

* Genesis 3:17-19