ای خاطره! با تو همنشینم
من / آنگونه
که آن ستاره، با مهتاب / شب، در همه شب که در، فروبندم / جُز با نفَسِ تو نیست، پیوندم / یک بار دگر بیا مرا
دریاب!
ای
خاطره! خانه را چراغان کن!
وقتی
که دلم زابرها خالیست
وقتی که هوای دلکشِ باغم
چون چهرهی شادمانهی شالی ست-
این شبزده را ستاره باران کن !
وقتی که هوای دلکشِ باغم
چون چهرهی شادمانهی شالی ست-
این شبزده را ستاره باران کن !
ای
خاطره! با تو همنشینم من
آنگونه که آن ستاره، با مهتاب
شب، در همه شب که در، فروبندم
جُز با نفَسِ تو نیست، پیوندم
یک بار دگر بیا مرا دریاب!
آنگونه که آن ستاره، با مهتاب
شب، در همه شب که در، فروبندم
جُز با نفَسِ تو نیست، پیوندم
یک بار دگر بیا مرا دریاب!
آبست، غزلسرایِ این خاکست
خاکست، ترانه خوانِ افلاک ست
خاکست، ترانه خوانِ افلاک ست
تو
خاکِ منی! یگانه با من باش!
ای خاطره! ای ترانه! با من باش !
ای خاطره! ای ترانه! با من باش !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر