رد‌ پاهای ما در مائوئی / شعر به دو زبان / مجید نفیسی

آنچه بجا‌ مانده، رفت‌و‌آمدِ همیشگی موج‌هاست

ورپریدگیِ ریزه‌باران‌های ناگهانی
و شاید لاک‌پشتِ دریایی کلانی
که از پسِ خرسنگ‌های ساحلی
به‌جای خالی ما می‌نگرد.

رد‌ پاهای ما در مائوئی

تا الان دیگر
رد‌پاهای ما در مائوئی*
پاک شده‌اند
چونان "الوها"های هاوایی*
زیرِ غرشِ جت‌های آمریکایی.

ذره‌های شن
پس از آب‌تنی‌های بامدادی ما در دریا
لکه‌های شراب
پس از شادخواری‌های شامگاهی ما در ایوان
و ناله‌های عشق
پس از بوسه‌های بی‌پایان ما در ویلا،
همه ناپدید شده‌اند
در زیرِ غرشِ جاروی برقی
چرخشِ ماشین رختشویی
و شلیکِ لکه‌ پاک‌کن‌ها.

آنچه بجا‌ مانده
رفت‌و‌آمدِ همیشگی موج‌هاست
ورپریدگیِ ریزه‌باران‌های ناگهانی
و شاید لاک‌پشتِ دریایی کلانی
که از پسِ خرسنگ‌های ساحلی
به‌جای خالی ما می‌نگرد.

مجید نفیسی
بیست‌و‌سوم اکتبر دوهزار‌و‌هفده

* مائوئی جزیره‌ی بزرگی است در ایالت هاوایی. 

* "الوها" در زبان هاوایی به‌معنای "عشق" است و به‌جای "درود" یا "بدرود" بکار می‌رود.

Our Footprints in Maui

By now
Our footprints in Maui
Are all gone
Just like the Hawaiian alohas
Under the roar of American jets

The specks of sand
After our morning swimming in the ocean,
The stains of wine
After our evening drinking on the balcony,
And the moans of love
After our never-ending kissing in the villa
Have all disappeared
Under the roar of a vacuum cleaner
The turns of a washing machine
And the shots of a stain remover

What remains
Is the permanent coming and goings of waves,
The evanescence of sudden drizzles
And perhaps a giant sea turtle
Looking at our empty place
From behind bolders

Majid Naficy
October 23, 2017